LECZENIE NADPOTLIWOŚCI ZA POMOCĄ BOTOKSU

Nadpotliwość (hiperhydroza) czyli nadmierna potliwość dłoni, stóp, pach stanowi dla dotkniętych pacjentów olbrzymi problem, ponieważ utrudnia często kontakty społeczne, uniemożliwia wykonywanie pewnych zawodów i jest przyczyną niektórych powikłań dermatologicznych (infekcje grzybicze i bakteryjne).

Choroba dotyka około 3% populacji, zaczyna się w okresie dojrzewania i szacuje się, że 30-50% dotkniętych nią pacjentów ma w rodzinie inną osobę cierpiąca z tego samego powodu. Jest to przypadłość dziedziczna. Nadpotliwość jest klasyfikowana w 6 stopniowej skali, w której trzy ostatnie stopnie to tak silne pocenie, że pot kapie kroplami z powierzchni dłoni lub stóp pod wpływem błahego czynnika emocjonalnego.

Najczęściej mamy do czynienia z tzw nadpotliwością pierwotną, ograniczoną, gdzie pocenie dotyczy jednej lub kilku okolicy ciała, najczęściej pach, dłoni, stóp. W tej postaci nie można znaleźć konkretnej przyczyny chorobowej. Może być też tzw nadpotliwość wtórna , jest rzadsza i dotyczy całego ciała, najczęściej ma tło chorobowe jak choroby układu endokrynologicznego (cukrzyca, nadczynność tarczycy), przewlekłe choroby infekcyjne, choroby serca, otyłość, leki etc.
Wydzielanie potu to naturalny proces fizjologiczny. Podczas wysiłku fizycznego oraz upału utrata wody przez skórę wzrasta, co chłodzi nasze ciało i zapobiega przegrzaniu. Aktywność gruczołów potowych, jest kontrolowana przez układ nerwowy i np. podczas gorączki, gdy temperatura ciała wzrasta ten pobudza gruczoły potowe automatycznie. Pocenie się w trakcie stresu, również jest zjawiskiem normalnym.

W przypadku nadpotliwości pacjenci pocą się niezależnie od warunków otoczenia, stresu etc. Jest to spowodowane zaburzeniem pracy układu nerwowego współczulnego, który jest odpowiedzialny za kontrolę ekrynowych gruczołów potowych. Z zakończeń tych włókien uwalnia się acetylocholina.

Botox działa leczniczo i blokująco na to nadmierne wydzielanie, właśnie blokując wydzielanie acetylocholiny, a przez to bodźce nerwowe nie docierają z układu nerwowego do gruczołów potowych, wywołując tzw ,,chemiczne odnerwienie”, a w efekcie redukcję lub zahamowanie wydzielania potu. Stan taki utrzymuje się przez kilka miesięcy, max do roku czasu.
Botox w postaci roztworu podaje się do miejsc nadpotliwych wcześniej znieczulonych, za pomocą igły i dyfunduje on na całą powierzchnię . Często przed wykonuje się test Minora czyli test jodowo-skroniowy celem lepszego uwidocznienia nadmiernie pracujących gruczołów potowych.

Działanie leku wokół punktu wstrzyknięcia ujawnia się po 2-4 dniach, a pełny efekt leczniczy uzyskuje się po okresie 1 tygodnia.

Przeciwwskazania
Toksyna botulinowa:
nadwrażliwość na toksynę botulinową typu A lub którykolwiek z pozostałych składników Azzalure/Botoxu
Infekcje w proponowanych miejscach wstrzyknięć
Ciąża i karmienie piersią
Dysfunkcja przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego
Miastenia rzekomoporaźna, zespół Eaton-Lamberta, stwardnienie boczne zanikowe, padaczka, porażenie nerwów

Lek. med. Ewelina Styczyńska-Kowalska